In "Never Say Never Again", speelt Sean Connery de iconische rol van James Bond in een ongebruikelijke setting waar arcade games centraal staan. Het is een fascinerende film, ondanks zijn gebreken, en biedt een blik op een andere tijd in de cinema waar videogames in opkomst waren. De film bevat een opvallende scène waarin Bond het tegen de schurk Emilio Largo opneemt in een arcade game genaamd 'Domination', waarin elk slecht spel resulteert in een elektrische schok. Dit vertelt niet alleen iets over de tijden waarin de film werd gemaakt, maar vereist ook een nieuwe kijk op de Bond-franchise, waarin Bond niet achter een goktafel zit, maar in plaats daarvan rondom arcade machines. Het mengt de wereld van spionage met het toenemende fenomeen van videogames in de jaren '80, waardoor het een interessante tijdcapsule is van die periode.

Waarom is Never Say Never Again zo speciaal in de James Bond franchise?

Never Say Never Again is uniek omdat het een ongeautoriseerde Bond-film is die in concurrentie stond met de officiële films. Het heeft een complexe juridische geschiedenis en probeert zichzelf te onderscheiden van de mainstream Bond-films, wat resulteert in een andere benadering van het verhaal en de personages.

Deze film is fascinerend vanwege zijn mix van kitsch en artistieke flair. De regisseur, Irvin Kershner, staat bekend om zijn werk aan "The Empire Strikes Back". Het verhaal biedt ingevingen over de Bond franchise en de impact van juridische strijd op het creëren van films. Deze bijzondere mix van spionage en gaming in de film weerspiegelt de tijdsgeest van de vroege jaren '80, een periode waarin videogames niet alleen een hobby werden, maar ook een culturele gebeurtenis die de manier waarop mensen relaxen en elkaar ontmoeten veranderde.