Michael J. Fox bespreekt in zijn nieuwe memoir, Future Boy: Back to the Future and My Journey Through the Space-Time Continuum, een opvallende fout in de iconische Back to the Future-gitaar scène. Tijdens de Enchantment Under the Sea-dans speelt Marty McFly op een Cherry Red Gibson ES-345, die in de echte wereld pas in 1958 bestond, drie jaar na de setting van de film. Fans vragen zich dan ook af waarom hij niet de Gibson ES-350T gebruikte, die in 1955 uitkwam en door Chuck Berry werd bespeeld. Fox beschrijft deze timeline fout als een "tijdelijke inconsistentie." Hij legt uit dat de keuze voor de ES-345 niet opzettelijk was, maar simpelweg omdat deze gitaar het iconische uiterlijk had dat Chuck Berry zo beroemd maakte. In zijn boek lijkt Fox ongehinderd door deze discussie en geeft hij aan dat hij zelf beide gitaren prachtig vindt.

Waarom speelde Marty McFly een gitaar die niet bestond in het jaar 1955?

Marty speelde op een gitaar die eigenlijk pas na de setting van de film beschikbaar was, omdat de filmmakers voor het uiterlijk van de gitaar gingen in plaats van voor historische nauwkeurigheid. Dit werd niet gezien als een opzettelijke fout, maar eerder als een creatieve keuze van het kunstteam.

Back to the Future is een cultklassieker uit 1985, geregisseerd door Robert Zemeckis, die draait om tijdreizen en de gevolgen ervan. De film volgt Marty McFly, een tiener die per ongeluk terug in de tijd reist naar 1955, waar hij zijn jongere ouders moet helpen elkaar te ontmoeten om ervoor te zorgen dat hij geboren kan worden. Deze tijdreizen brengen diverse paradoxen met zich mee, waaronder de bootstrap-paradox die ook in de gitaar scène naar voren komt. De film is nog steeds invloedrijk en geliefd, met tal van vervolgfilms en merchandise die voortvloeien uit het succes. Michael J. Fox's rol als Marty blijft een van de meest herkenbare en geliefde iconen in de cinema.