Dankzij recent onderzoek blijkt dat onze voorouders mogelijk al 31.000 jaar geleden beschikking hadden over langeafstandswapens. Dit is gebaseerd op de balistische analyse van oude vuurstenen projectielpunten die gevonden zijn op een prehistorische jachtsite in Zuid-België. Vroeger werd aangenomen dat de oudst bekende fragmenten van afstandswapens zo'n 20.000 jaar oud waren. De bevindingen suggereren echter dat deze revolutionaire technologie mogelijk al veel eerder in gebruik was. Wetenschappers van de Universiteit van Luik denken dat jagers een voorloper van een speerwerper gebruikten, wat in essentie een stok met een haakachtig uiteinde is om de speer te werpen. Ondanks dat organische componenten van de werktuigen vergaan zijn, zijn de duurzame vuurstenen punten bewaard gebleven. Door het vergelijken van breukpatronen van replica's met de oude projectielpunten, concluderen de onderzoekers dat de schadepatronen overeenkomen met die veroorzaakt door een speerwerper, wat wijst op het gebruik van langeafstandswapens 31.000 jaar geleden.

Wat voor impact had de ontwikkeling van langeafstandswapens op de menselijke evolutie?

De ontwikkeling van langeafstandswapens had een cruciale invloed op de menselijke evolutie. Het stelde onze voorouders in staat om effectiever te jagen en voedsel te verzamelen, wat een directe invloed had op overleving en sociale structuren. Daarnaast speelde het een belangrijke rol in latere conflicten en oorlogsvoering, en droeg het bij aan de dominantie van de mens als soort op de planeet.

Extra achtergrondinformatie rondom deze ontdekking is dat onze kennis over prehistorische jachtmethoden steeds blijft evolueren. Eerdere veronderstellingen worden herzien met nieuwe technologische analysemethoden zoals de balistische analyse. De inzichten over hoe onze voorouders jaagden en uiteindelijk overleefden, geven ons een beter begrip van de menselijke geschiedenis en de technologische vooruitgang gedurende de steentijd.