Outpost: Infinity Siege

Pluspunten

• Unieke combinatie van FPS, Tower Defense en Base Building
• Intensieve FPS gevechten
• Open einde base-building mogelijkheden

Minpunten

• Slecht uitgewerkt verhaal en ontwerp
• Grind- en RNG-gedreven progressie
• Monotone en voorspelbare levels

Review

Outpost: Infinity Siege is een titel die zijn ambitie niet onder stoelen of banken steekt. Deze hybride game mixt genres op een manier die je zelden ziet, met een blend van FPS, Tower Defense, en Base Building, allemaal gehuld in een Rogue-like, grindy progressiesysteem. De momenten waarop je in het heetst van de strijd je wapentuig ter hand neemt, zijn waar de game echt schittert. De FPS gevechten zijn strak en laten zien dat de ontwikkelaars weten hoe ze een solide schietervaring moeten neerzetten. Bovendien biedt het base-building aspect een interessante draai aan het gewoonlijke Tower Defense genre. Echter, de game zeilt ook door roerige wateren. Het is bijzonder spijtig dat het verhaal de plank totaal misslaat, waardoor je als speler weinig intrinsieke motivatie hebt om door te zetten. De progressie voelt vaak aan als een sleur, met RNG die een te grote stempel drukt op succes. Daarnaast worden levels na verloop van tijd monotoon, waarbij het verrassingselement snel weg ebt. Desondanks is het een ervaring die je blijft spelen, al is het maar om te zien welke rare en ongepolijste situaties je nog meer kunt ontdekken binnen de wereld van Outpost: Infinity Siege.

Achtergrond informatie

IGN noemt het een 'delightfully weird and unpolished adventure', terwijl Gamersky de beperkte ontwerpbenadering bekritiseert. GamingBolt haalt de vermakelijke plot en vervelende game elementen aan als minpunten, en GameStar spreekt van een goed concept dat verdronken is in slechte design keuzes en gebrekkige programmeerwerk. Deze kritiek is consistent met wat ik zelf ervaren heb in Outpost: Infinity Siege.

Screenshots