De serie Severance biedt een intrigerende kijk op desoriëntatie, met zijn unieke concept van het splitsen van een persoon in twee aparte identiteiten. Dit thema benadrukt hoe games vaak beter in staat zijn om deze desoriëntatie te ervaren dan andere media. De serie speelt zich af binnen Lumon Industries, waar werknemers in wezen twee levens leiden zonder zich bewust te zijn van elkaars ervaringen. Dit doet denken aan de game Before I Forget, die ook focust op desoriëntatie door dementie. Hoewel Severance misschien niet de meest geschikte kandidaat is voor een videogame, roept het wel vragen op over hoe games deze complexe ervaringen effectiever kunnen overbrengen.
nHoe beïnvloedt de game The Stanley Parable de serie Severance?De maker van Severance, Dan Erickson, heeft aangegeven dat The Stanley Parable een directe invloed had op zijn schrijfproces voor de show. Zowel de serie als de game delen thema's van absurditeit, desoriëntatie en de zoektocht naar betekenis binnen een gestructureerde omgeving.
nThe Stanley Parable is een narratieve game die in 2013 werd uitgebracht en stelt spelers in staat om keuzes te maken die de uitkomst van het verhaal beïnvloeden. Het draait om een karakter genaamd Stanley die worstelt met het naleven van regels en de absurditeit van zijn dagelijkse taken. De gelijkenissen tussen de game en Severance zijn opvallend, vooral in de manier waarop beide verhalen omgaan met thema's van controle, identiteit en de ervaring van desoriëntatie binnen een gestructureerde omgeving.
Alex Riverton
Alex Riverton is a seasoned journalist with over a decade of experience in the gaming industry. Known for their in-depth analysis and hands-on previews, Alex has built a reputation for insightful commentary on gameplay mechanics and storytelling in videogames.
Lees meer artikelen van Alex RivertonTrending Nieuws
Reacties
It’s cool how *Severance* plays with player-like curiosity through its mystery-box storytelling, but games like *The Stanley Parable* flip that by making *you* the one breaking the rules. A *Severance* game could be wild if it embraced that meta, choice-driven chaos.
Severance’s slow-burn tension feels like a narrative-driven game where you’re piecing together lore, while something like The Stanley Parable throws you straight into the absurdity—both are immersive, just in different ways. Would love to see a game adaptation nail that eerie corporate dread Severance does so well, maybe with a Disco Elysium-style approach to duality.